Mé Suibhne

Mé Suibhne; 160 pp; hardback; 978-1-913814-08-3

A retelling of the old Irish tale Buile Shuibhne. Mé Suibhne is a tale about mental illness, about confrontation with the Church, about the tragedy of man. Here you will find the seven univeral themes: love, loneliness, sorrow, joy, contrition, forgiveness, and redemption.

A Sensitive Depiction of Mental Illness

In this important text from the European literary canon, one of Ireland’s greatest works, we find the first sensitive depiction of the insane and on the effect of mental illness on a person’s mind and life.

“It is a notable achievement for the author that the language in this twenty-first century version manages to echo the language and feel of the original while allowing the author to recast it to give readers an enjoyable and coherent story, handling both poetry and prose with sensitivity and imagination.” — Cathal Póirtéir, Books Ireland

A Notable Achievement

“Is minic a bhínn in éad le Suibhne an Bhéarla agus é ag eitilt thart ó áit go háit ar a chomhairle fhéin agus mise i ngéibheann ag cúraimí an tsaoil ach bhí breall orm. Chuaigh fuacht is ocras Shuibhne go feirc ionam sa leagan seo, ghoin a uaigneas agus an coimhthíos mé, ghortaigh na deilgní mo chosa agus ar mo bhosa fhéin a bhí léasracha na ndriseacha. Mise agus an dúlra na teiripeoirí agus Suibhne ag nochtadh a chéasta dom – agus b’in é féin a thuig go rímhaith a chás, cás an uile dhuine.” — Máire Ní Fhinneadha, Tuairisc.ie

“Is é an t-athrú nó an claochlú croí na scéalaíochta. Céard is cor don té a sheasann roimh leathadh na cumhachta agus céard a bhaineann dó? Spídiúlacht nó slánú? Sin iad na mórábhair thráchta a thagann chun cinn in imeacht scéal Bhuile Shuibhne agus teacht anois ar fhilíocht fhuinte agus leagan pras próis de, toradh ar athshamhlú críochnúil Fheargail Uí Bhéarra. Tá scrupall agus eitic i gcóiriú an uile fhocail agus sa dúthracht a dhéantar le scríobhaí Thír Oirill Dáibhidh Ó Duibhgeannáin. Is tráthúil gur thall sa mBruiséil atá cuid de bhloghra an bhunábhair – dánta a luaitear le Mo Ling san 11ú haois – agus éacht suntasach is ea an t-iarfhocal mar phíosa soilbhir léirmhínithe as féin. Is mór an áilleacht dearadh an chlúdaigh, an tiomnaithe agus na mbileog ceangail.” Dónall Ó Braonáin, Tuairisc.ie

Listen to the author reading (and singing) from his work: